Ο Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου ιδρύθηκε το 1923, στο βορειοδυτικό τμήμα του προσφυγικού συνοικισμού της Νέας Κοκκινιάς, αρχικά σε ξύλινο παράπηγμα, από τους πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, με καταγωγή από την Τελμησσό (Δελμησσό), την Καισάρεια, το Ρένκιοϊ (Ορφύνιο), τα Δαρδανέλλια, την Μαγνησία του Σιπύλου και το Χορόσκιοϊ της Μαγνησία. Ο θεμέλιος λίθος για την οικοδόμηση του ναού τέθηκε το 1925 από τον Αρχιερατικό Επίσκοπο Νέας Κοκκινιάς Σεβαστείας Γερβάσιο, σε οικόπεδο που παραχωρήθηκε από την Επιτροπή Αποκαταστάσεως Προσφύγων. Χτίστηκε σύμφωνα με τα σχέδια και το ρυθμό του ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Δελμησσό της Μ. Ασίας, υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Ηλία Σπανάκη και ο ρυθμός του είναι κανονική τρίκλητος σταυροειδής βασιλική με τρούλο. Με νομοθετικό διάταγμα ο ναός αναγνωρίστηκε ως ενοριακός το 1926. Το 1931 τελέστηκαν τα εγκαίνια του ναού από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο. Ο πρόναος είναι διαχωρισμένος από τον κυρίως ναό, ο οποίος είναι τρισυπόστατος και τιμώνται, ο Άγιος Γεώργιος (κέντρο), ο Άγιος Χαράλαμπος (δεξιά) και η Κοίμηση της Θεοτόκου (αριστερά). Το τέμπλο, ο αρχιερατικός θρόνος, ο άμβωνας και τα προσκυνητάρια είναι ξυλόγλυπτα και έχουν μεταφερθεί από τη Μ. Ασία, καθώς επίσης πλήθος φορητών εικόνων βυζαντινής και ρώσικης τεχνοτροπίας (17ου – 20ου αιώνα). Ιερά σκεύη, εξαπτέρυγα, ευαγγέλια, κ.ά. μεταφέρθηκαν από την Δελμησσό και άλλες επαρχίες της Μ. Ασίας. Από τις παλιές αγιογραφίες έχουν διασωθεί μόνον ο Παντοκράτωρ και οι Ευαγγελιστές. Πρώτοι ιερείς: Βασίλειος Καθρεπτίδης, Γεώργιος Βουγιουκλέρης, Πρόδρομος Ιορδανίδης (Ιερά Μητρόπολις Νικαίας, Νίκαια, Θεολογία, Πολιτισμός 325 – 1987, Νίκαια 1988, σ. 358 – 359, Αρχοντία Παπαδοπούλου, Η Αττική Νίκαια. Ιστορική μελέτη, Δ΄ έκδοση εμπλουτισμένη, Λεξίτυπον, Αθήνα 2023, σ. 190 – 193, πληροφορίες πατέρας Πέτρος).