Η Παναγή Τσαλδάρη είναι βασική κεντρική οδός της Νίκαιας στην έξοδο του Μετρό. Είναι ένας πεζόδρομος ήπιας κυκλοφορίας με αρκετά εμπορικά καταστήματα, καφέ και μαγαζιά ψυχαγωγίας. Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του προσφυγικού συνοικισμού αποτελούσε κάθετη κεντρική οδό μαζί με αυτή της Ιωσηφίνης Μοργκεντάου. Το 1924 στον πρώτο χάρτη του συνοικισμού από τον μηχανικό Διονύσιο Κόκκινο αναγράφεται η ονομασία οδός 8, καθώς οι οδοί ήταν αριθμημένες. 

Τον Μάρτιο του 1925 στο τοπογραφικό σχεδιάγραμμα της ΕΑΠ η οδός 8 μετονομάστηκε σε Επαμεινώνδα Χαριλάου, από το όνομα του προέδρου του Ταμείου Περιθάλψεως, που είχε ξεκινήσει την ανέγερση του προσφυγικού συνοικισμού το 1923. Από το 1924 έως το 1935 η ονομασία διατηρήθηκε, μέχρι που άλλαξε αναγκαστικά, ύστερα από το κίνημα του Μαρτίου του 1935. Έκτοτε λέγεται Παναγή Τσαλδάρη, τον αρχηγό του Λαϊκού κόμματος. Από τον Μεσοπόλεμο μέχρι και σήμερα η Π. Τσαλδάρη συγκεντρώνει την οικονομική και κοινωνική ζωή της πόλης. Σε αυτήν ανεγέρθηκαν μονώροφα και διώροφα κτίσματα της ΕΑΠ, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως οικίες και εμπορικά καταστήματα. Πλήθος από εμποροραφεία, καταστήματα ένδυσης και υπόδησης, κομμωτήρια, κουρεία, φωτογραφεία, βιβλιοπωλεία, οδοντιατρεία, ιατρεία, μέχρι και ατελιέ γραφιστικής, υπήρχαν τα χρόνια του Μεσοπόλεμου. Εκεί ο Σύλλογος Εμπόρων και Καταστηματαρχών στέγασε τα γραφεία του. Η κοινωνική ζωή της οδού βρισκόταν στα στέκια αναψυχής, τα καφενεία, τα καφεζυθοποιεία, τα γαλακτοπωλεία και στο κεμπαπτζίδικο «Αιγυπτιακόν». 

Μεταπολεμικά η οδός διατήρησε τον εμπορικό της χαρακτήρα, όμως έγινε περισσότερο γνωστή για τη διασκέδαση που πρόσφεραν τα καφενεία, οι κινηματογράφοι και κυρίως τα λαϊκά κέντρα του Περιβόλα και του Κεφάλα, τα οποία φιλοξένησαν σημαντικούς καλλιτέχνες, όπως τους Περπινιάδη, Παπαϊωάννου, Τσιτσάνη, Ζαγοραίο, Στεργίου, Νίνου, Γκρέυ, Τζόυ - Κουλουκάκη κ.ά. Η Παναγή Τσαλδάρη ήταν ένας δρόμος συνάντησης και κοινωνικοποίησης. Ακόμα και σήμερα στη συλλογική μνήμη των κατοίκων της πόλης παραμένει ως Οδός 8.